oktober 2024
Op onderstaande korte video zie je me aan het werk met Jesse. Ik oefen met een nieuw verworven vaardigheid die nog in ontwikkeling is maar die zeker al zijn vruchten afwerpt. Ik oefen in een communicatietechniek die paarden van nature begrijpen.
6 weken oud en net 2 dagen bij me. Jesse.
april 2023/ augustus 2024
JESSE
Jesse, 6 weken is hij als hij bij me aankomt samen met moeder Misty. Als verrassingsveulen werd hij geboren in een pensionstal en was niet welkom. Niemand had tot de laatste dag gezien dat Misty drachtig was. De stal was niet ingericht op merries met veulens en hij moest weg en snel. Jesse kwam hier als gezelschap voor veulen Maite en de 2 hadden een fantastische zomer op de wei met hun moeders.
Als de veulens ongeveer een half jaar zijn besluit ik voor beide een mooie plek te gaan zoeken. Lukt het dan lukt het, anders blijven ze hier. Door wat lichamelijke ongemakken van mezelf is het werk me wat veel en hun vertrek zou het wat lichter maken. Voor Maite vond ik een fantastische for ever home maar voor Jesse was geen belangstelling. Maanden later adverteer ik nog een keer in een poging de ultieme plek te vinden. Ook dat lukte niet en logischerwijs bleef Jesse. Hij was welkom. Het was nog geen vast gegeven dat hij altijd zou blijven maar voorlopig geen verkoopplannen. Zó voelde het precies. Hij was er gewoon.
En Jesse wordt steeds opdringeriger en “lastiger”. Ik schreef het toe aan het gegeven dat ik de eerste 6 weken van zijn leven had gemist en de basisopvoeding die in die weken al zo belangrijk is, niet heb kunnen geven. Dingen zoals uit je ruimte blijven en basis diep respectvol vertrouwen krijgen in mensen. Langzamerhand ontstaat wat verbetering maar hij lijkt om streng gedrag te vragen wat niet prettig en ook niet kloppend voelt om te doen. Leiden op het terrein bijvoorbeeld ging prima, maar daarbuiten was hij haast paniekerig en nauwelijks onder controle te houden.
Dan komt Pouline. Met Jesse kan zij haar talent met paarden op zielsniveau te communiceren in praktijk brengen. Jesse heeft een hartverscheurende boodschap die me tot tranen beroert: “Niemand wil mij hebben”, laat hij Pouline weten. Wauw! Ik besef onmiddellijk dat hij zich vanaf zijn geboorte en later bij de pogingen tot plaatsing op een mooi plekje, tussen wal en schip moet hebben gevoeld. En nu nog omdat ik niet bewust en vol overtuiging nog voor hem koos. Dat moment en de dagen erna herhaal ik en vraag ik of hij alsjeblief mijn paardje wil zijn en blijven, in volle overtuiging vanuit mijn hart. En hij dat zet een grote verandering in gang. Zijn opdringerigheid begint van hem af te vallen en hij kan rustig staan doezelen als ik met de andere bezig ben. Hij wéét dat hij erbij hoort en zijn tijd van volle aandacht krijgt. Wat een besef dat de paardenziel zo beïnvloed wordt door de dingen die we doen als mens.
Hieronder een korte video van de eerste wandeling van het terrein af samen met vriendin Amie. Amie en hij verblijven overdag op een grote weide. De jonkies kunnen wel wat extra's gebruiken. Zo ontspannen en in vertrouwen volgt hij me nu. Jesse nam momenten nog het voortouw op Amie. Geweldig!