4 juli
En de mooie plek en match kwam er!
Barry vond zijn maatje in een schat van een meisje. Rustig en liefdevol gaat ze met hem om. Prachtig om te zien. Ze reed heerlijk op hem weg en Barry was meteen dol op haar. Wat wil ik nog meer!
Hieronder wat foto's op de nieuwe plek. De tweede dag al samen met een vriend op één plek. Beide heel sociaal. En de nieuwe eigenares op Barry hier nog thuis.
Mijn allerlaatste projectpaard. Het was fantastisch om te doen. Zoveel voldoening, zoveel dankbaarheid en liefde. het is goed zo. Tijd voor de volgende stap, een volgende fase in mijn paardenbezigheden. Nu heerlijk bezig met mijn eigen vriend Fellow en in afwachting van de paardenvriend voor hem die nog komen mag.
1 juni
Een nieuwe serie foto's en een nieuwe video van 30 juni jl. hieronder. Ik ben op zoek naar een mooie plek voor Barry want wat verdient hij die en wat is hij er klaar voor!
Barry,
Sterke kanten:
lief, super terugkoppeling op je hulpen en in die zin echt een leerpaard, stoer, tikkie eigenwijs, zelfbewust, kan zijn concentratie in arbeid goed vasthouden, mensenpaard, betrouwbaar, knuffel, super sociaal naar andere paarden, trailermak, braaf bij hoefsmid en dierenarts, mooi, enkele jaren springervaring en vaak buiten gereden.
Zwakke kanten:
om intensief te springen of hoog dressuur te rijden is hij niet geschikt, Barry is geen bewegingswonder. Hij heeft dunne voetzolen, hoefschoenen tijdens arbeid of op ijzers met zooltje is door de dierenarts aangeraden.
Bijna 9 maanden is hij bij me en wat heeft hij zich ontpopt als een fantastisch leuk paard! Zijn onzekerheid is verdwenen en Barry is een heerlijk normaal evenwichtig en aanhankelijk paard geworden. Natuurlijk schrikt hij wel eens, maar hij is nu dan juist heel nieuwsgierig en gaat op onderzoek uit. Hij laat zich fijn rijden en ik vind het heel bijzonder hoe hij geconcentreerd is op zijn berijder. Het voelt meteen aan als echt een samenwerking, iedere keer dat ik met hem werk. Bijzonder! Als nieuwe eigenaar zie ik een zachtaardig paardenmens voor me die hem aanvoelt en verliefd op hem wordt bij het zien van de foto's en film. Iemand die het fijn vindt samen met een paard te groeien en ontwikkelen. En die geen zware wedstrijdambities heeft. Ik zoek voor Barry een mooi plekje aan huis of heel kleinschalige pensionstal zodat er niet steeds andere mensen hem verzorgen. Hij hecht aan zijn vaste mensen.
Die plek en mens moet voor deze prachtige hartendief te vinden zijn!
6 mei
Weer een maand verder van fijne training en goede vooruitgang. En nu is Barry klaar de wijde wereld weer in te gaan. Vandaag gaf ik Kim, de eigenares van Gita die hier in pension staat, les op Barry. Ze wilde hem graag eens ervaren. De relatief onervaren Kim reed heerlijk op hem weg en ik zag hoe ze hem haar vertrouwen durfde geven. Prachtig. Het duurde maar even tot Barry ontspannen en nageeflijk zijn rondjes maakte onder Kim, ondanks herrie van zwaar materieel waar ze pal achter de rijbak mee aan het werk waren.
Hieronder een klein stukje van de les aan Kim op Barry
9 april
Ik heb een winterstop gehouden; ik had zelf met wat vervelende langdurige blessures te kampen die zo rustig herstellen konden. Dat gaf Barry de kans nog verder weer in zichzelf te zakken en de laatste restjes onzekerheid los te laten. Deze werkpauze had logischerwijs wel tot gevolg dat de ontwikkelde spieren weer verdwenen waren als sneeuw voor de zon en lag daar weer een schone taak.
Barry is inmiddels heerlijk zelfverzekerd en gaat op onderzoek uit als iets nieuws hem een moment uit evenwicht brengt. Mooi om te zien hoe hij dan nieuwsgierig het voortouw neemt, Jesse in zijn kielzog, om samen eens te gaan kijken wat er toch wappert of ligt. Heerlijk!
Tussentijds zijn er nog rugfoto's van Barry gemaakt (hieronder te vinden) omdat ik wat gevoeligheid constateerde toen we het werk weer oppakte. Zijn rug is gelukkig perfect en het was stijfheid wat hem plaagde. De osteopaat heeft dat verholpen.
Het werk is dus weer een hele poos opgepakt met hem en hij gaat als een speer. De training gaat nu met goede regelmaat. Deze was eerst volledig gericht op spieropbouw achter en versterken van achterhand; ik zie hem groeien en ontwikkelen. En nu is de training gericht op onderhoud. Zijn beweging wordt steeds losser en vrijer en hij heeft geleerd op 4 eigen benen te lopen en de ruiter daadwerkelijk te dragen. Ik werd in de opstartfase geholpen door een lieve dame, Stephanie vanwege mijn eigen toen nog niet voldoende herstelde blessure. Ik gaf haar dan les geef op Barry. Zij leerde grondwerk ter versterking van de spieren uit te voeren én te rijden zonder te storen. Barry vaarde er wel bij en mag haar graag.
Barry geniet van de aanwezigheid van vriend Jesse. Mijn speelse jaarling en ze stoeien wat af. Als een driejarige is hij samen met Jesse in de weer. Een heerlijk plaatje hieronder, samen op de wei en aan het voernet.
Hieronder 2 foto's van mij. Vrij recent zijn ze, waarin ik hem op eigen benen werk en actief achter. Hij kan het nu! En een aantal foto's van Stephanie in de beginfase en nét na de winterstop waar hij nog te weinig kracht achter kon inzetten en te zwaar op de voorhand hing. Mooi om de ontwikkeling te zien. Ook de verbinding na het rijden met Stephanie (laatste foto) is prachtig.
26 oktober
Barry oogt blijer; een stuk minder gelaten. Hij is meer ontspannen, minder scherp en alert op zijn omgeving. Een duidelijk teken van loslaten van verleden en vertrouwen in mij als steun. Fijn om te zien hoe hij zich steeds meer nog settelt hier.
Het werk gaat goed, hij wordt sterker in de beweging, achter ontwikkelt zich al wat spiermassa. En Barry wil zo graag meewerken. Een heerlijk dier!
Hieronder Barry op zijn schoenen, een wat grappig beeld maar wat is het functioneel!
12 oktober
Inmiddels keer gereden en wat een heerlijk rijgevoel geeft dit fantastische paard. Hij moet veel (af)leren, maar dat mag de pret niet drukken. Hij voelt fijn meewerkend. In de eerste keer rijden meteen al merkte ik dat hij snel dingen begrijpt en dat hij geen traumapaard is dat vastgeroest in patronen dan vaak bijna slaafs gehoorzaamt. Wel is hij geneigd achter de loodlijn te kruipen, op de voorhand te vallen, zijn lijf vast te zetten. Kortom, wat de geëigende rijstijl teweeg brengt is goed bevestigd. Maar dat is geen enkel probleem. Dat komt wel goed.
Hij heeft zijn eigenheid behouden en ik voel en weet dat hij snel naar me toe zal groeien in vertrouwen. En dan ook zijn lijf goed los zal laten. Heerlijk. Wat ben ik blij met dit dier weer!
Inmiddels zijn de hoefschoenen aangemeten en is de osteopaat geweest. Dat samen helpt hem losser en meer ongeremd te kunnen bewegen. En dat was goed voelbaar vandaag toen ik hem weer reed.
Ingesproken video hieronder van de eerste keer rijden.
3 oktober
Bezoek aan de kliniek gisteren. Ik heb een kort kreupelheidsonderzoek op het harde laten uitvoeren. Barry liep perfect. Niets aan de beweging te zien in zowel stap als draf.
Daarna röntgenfoto's van de voeten. Controle hoefbeen en HKO. Alles prima in orde! Het hoefbeen toont geen tekenen van bevangenheid en ook helemaal niets te zien wat op HKO wijst.
Duidelijk was wel de dunne zolen. In die zin heel blij met de foto's en een overduidelijke diagnose waar de gevoeligheid met lopen die hij tot voor kort liet zien zijn oorzaak vindt. Een hele lichte bevangenheid zou er geweest kunnen zijn, maar de gevoelige zool in combinatie met afgetrapte ijzers en ernstig beschadigde te korte hoeven lijkt logisch aldus de dierenarts. Er wordt geadviseerd Barry ijzers met zooltjes onder te doen. Ik kies voorlopig nu voor hoefschoenen om de voeten eerst goed door te laten groeien.
Dan komt de volgende dag de smid die alleen wat vijlwerk doet vanwege het risico dat de gevoeligheid weer op zou kunnen spelen. En ik bestel een hoefschoen specialist die de 11e komt met wat mogelijkheden in hoefschoeisel. De voeten moeten de kans krijgen te groeien en versterken. Homeopathisch blijf ik het ook nog een hele poos ondersteunen.
Op aanbeveling van zowel dierenarts als smid gaat Barry ook weer op de wei. Dat is het beste wat ik voor zijn voeten kan doen. Rustig opbouwen en meteen wel vandaag begonnen. Samen met vriendinnetje Pippi genieten van deze weer nieuw verworven luxe.
Hieronder een foto van Barry lekker op de wei met zijn vriendin, wat foto's van de kliniek incl. de röntgenfoto's die niet van optimale kwaliteit zijn maar wel duidelijk genoeg en een dag later de smid aan het werk met Barry.
26 september
Altijd leuk. Zadel en hoofdstel aanmeten. Ik kon het niet laten vandaag.
Knapperd. Als het zo doorgaat, rijden we zo.
Aanstaande maandag is een bezoek aan de kliniek gepland. Ik laat de voorvoeten op de röntgenfoto zetten. Belangrijk om te weten hoe het hoefbeen staat en of er misschien helemaal geen sprake is geweest van hoefbevangenheid. Ook HKO moet uitgesloten worden. Een belangrijk vraagstuk waarop het antwoord simpel met röntgenfoto's gevonden kan worden.
Verder maakt het nogal een verschil in verdere verzorging van Barry voor wat betreft voeding. Weidegang wordt hem nu al maanden ontzegd. Ik ga het ervaren maandag!
25 september
Barry aan het werk vandaag weer een poosje. Nu ook een drafje, zijn rechter achterbeen kan het weer aan, de verrekte spier is weer hersteld, rustig aan natuurlijk. Ik weet uit de beelden die ik ontving dat Barry regelmatig wat beweging heeft gekregen in een longeerbak of wandelend. Hij liep in draf in een soort van jog, als ik de westernterm even mag noemen. Een trage draf en in dit geval volledig leunend op de voorbenen.
Dit wil ik in mijn werk met hem absoluut voorkomen. Barry moet zichzelf dragen en zijn gewicht goed over zijn 4 benen verdelen. De overbelasting van de voorbenen mag geen dag langer nog voortduren. Het is even wennen voor hem en hij probeert het nog wel maar al gauw snapt hij wat ik wil, draagt zichzelf en zal dan zeker zijn lijf ook een stuk beter ervaren. Hij briest en pruttelt en geniet van de, nu nog korte, werksessie die we samen doen.
op onderstaande video zie je ons aan komen lopen op het harde. Prachtig. En een korte impressie van het werk in de longeerbak
23 september
Het valt op dat Barry in ruststand soms gevoeligheid laat zien. Maar op een ander moment ook helemaal niet. Het wisselde de eerste dagen behoorlijk. De stand van de achterbenen op de linker foto heeft een duidelijke oorzaak. Hij heeft in zijn wilde bewegingen of misschien zelfs in onze eerste sessie in de longeerbak, een spier verrekt.
Barry stond een hele poos aan de bute voor de vermeende bevangenheid. Of hij ooit bevangen is geweest durf ik ernstig te betwijfelen, ik laat over een poosje zijn voeten op de röntgenfoto's zetten ter controle van HKO en bevangenheid.
16 september
Barry, vandaag is hij gebracht en wat is het weer een leukerd. Onzeker komt hij aan. Wat nerveus omdat hij zich niet gesteund voelt, omdat hij niet kan leunen op een standvastig zelfverzekerd eigenares. De beste bedoelingen van de wereld en ooh wat een hoop liefde voelt ze, maar het hebben van een (haar eerste) paard werd haar teveel. Ik kan het me voorstellen! Ze had pech met Barry. Een lichte verwonding die hij opliep en toen dat genezen was trapte hij zijn ijzers af met fikse schade aan zijn voeten wat uit leek te monden in bevangenheid. Dit alles maakte de eigenares erg onzeker. En deze onzekerheid vertolkt zich in de onzekerheid van Barry die ik zie bij aankomst. Duidelijk een uitvloeisel van de interactie tussen die twee. Hij komt hier aan met gevoelige voeten maar verder zonder problemen.
Barry is druk na aankomst en als ik ook nog een les heb een paar uur later groeit de drukte nog verder uit. Met zijn gevoelige voeten niet helemaal de bedoeling. Als de les is afgerond neem ik hem meteen in de longeerbak voor een "kennismaking". In de longeerbak loopt hij los en ik geef hem met lichaamstaal de nodige commando's. Dat geeft meteen rust en duidelijkheid voor hem. Hij ervaart dat ik met hem communiceren kan. "Wauw" lijkt hij te denken, "hier kan ik wat mee". Hij geeft zich over en even later terug op zijn paddock staat hij met een beentje op rust naast Pippi. Geweldig.
Welkom kerel, het komt goed.
Hieronder wat foto's in de longeerbak waar de ontspanning ook al heerlijk voelbaar is.
Reactie schrijven