Ziggy

19 november

Ziggy heeft haar nieuwe thuis gevonden. Een lieve dame die al door de foto's en filmpjes verliefd was geworden op mijn kanjer Ziggy. Heerlijke wandelingen staan op het programma aan de hand met dochterlief op haar shetlandpony. Het hele gezin gaat zo heerlijk  samen het bos in. Wat kan ik nog meer wensen voor Ziggy.  En vooral, veel rust en geen moeten meer. Ziggy staat op een plek  bij een boer. Heerlijk in wijdsheid. 

Een prachtige plek waar Ziggy ook weer de ruimte heeft. En afgescheiden voorlopig nog met een shetlandvriendje. Als de twee het helemaal met elkaar gaan vinden mogen ze op termijn samen. 

Ik ben gelukkig. Missie geslaagd! 

Op de foto's Ziggy net na haar verhuizing, en na een fikse regenbui lekker overnachten in een droge stal, wat ben ik er blij mee!

1 november 

Windkracht 4 of 5 maar dat beperkt ons niet. Samen met Ziggy en  Kim met Gita op pad vandaag . En alweer een heerlijk ritje.  Zadelen ging perfect,  poetsen stond ze van te genieten. Ziggy begint echt te begrijpen dat er met zorg en heel veel liefde met haar wordt omgegaan en geeft dat heel lief terug aan me.  Zo fijn om dat te ervaren.  Een hartendief die Ziggy, dat is ze!

Hieronder is een stukje van ons ritje weer in beeld. 

 28 oktober 

Op herhaling het Halloween buurtschap in vandaag. Ik had de camera bij poetsen, zadelen en opstappen gezet. En met de telefoon weer wat beelden van ons ritje. Duidelijk hoe ze haar nek/hals draagt inmiddels. Stukken rechter, super. Hieronder een leuke impressie van ons ritje vandaag. 

Na het rijden opnieuw weer poetsen vond ze heerlijk, ze stond er duidelijk van te genieten. 

25 oktober 

Helemaal blij vandaag. Aansingelen gaf de ene bries na de andere. Geweldig, en ik maar praten. Goed meid, ik snap je. En weer een bries. Top. 

Heerlijk ritje weer buiten tussen alle wild gedecoreerde tuinen met wapperende spoken, giga spinwebben met mega spinnen, wit wapperend rag over de heggen hier en daar. rammelde kunststof skeletten en een grote diversiteit aan andere spookachtige taferelen. Halloween wordt hier uitbundig gevierd met een wedstrijd leukst aangeklede tuin. Ziggy speelde jury en met verve. Ze liep overal netjes langs en bekeek het allemaal met plezier.  Wat een grappig ritje was het vandaag!

24 oktober 

Ziggy heeft zich enorm geopend in een super korte tijd. Echt geweldig. Ogen zacht, blij en toegankelijk. Laat zich strelen en geniet daarvan.  Ze voelt zich duidelijk veilig.

Hier op het terrein heb ik wat geschoven met de paarden. Ziggy die tussen de andere stond, wel op eigen paddock,  wil duidelijk geen toenadering tot andere paarden. Welke dan ook. En Gita die achteraan stond op een heel grote plek en met aan één zijde maar een ander paard wilde dat juist wel. Omwisselen van deze twee gaf bij allebei het ideale “woonklimaat”. Alleen staan zonder andere op haar eigen plek en weilandje geniet Ziggy zichtbaar intens van. Geen enkele dreiging en alle ruimte.

Opstappen en opzadelen blijf ik met zorg en begrip doen, dat gun ik haar.  Als als ik dat doe gaat het ook heel mooi en floepen de oortjes in de “ik ben blij stand” zodra ik zit. Heerlijk. En dan lekker op pad samen.  Ziggy doet het geweldig.

Ik heb niet lang nodig voor ze naar een for ever plek kan. Ze is goed zoals ze is. Ze heeft heel goed voor zichzelf gezorgd door haar lijf op een manier te gebruiken die niet te veel overbelasting gaf. Knap. Ik blijf doen wat ik nu doe; rustig conditie iets nog verder uitbouwen, ritjes iets verlengen. Geen grenzen overschrijden wat werk betreft, ze is 18 en mag van rustige ritten genieten,  en haar in haar waarde laten.

Wat dit intens innemende dier op de nieuwe plek nodig heeft is me al volkomen duidelijk:

Allereerst en allerbelangrijkst een warm en liefdevol persoon die haar in het hart sluit.

Hieronder wat foto's van onze wandeling vandaag. Want ook dat is erg leuk om met haar te doen. Ik geniet enorm van haar lieve zachte uitstraling.

22 oktober

Hoe een paard dat zich echt thuis voelt en begrepen, in de tijd van even een totaal andere uitstraling kan hebben. Verleden gelost en blij met het leven.

Twee foto's hieronder.

Aankomstdag 24/9 en vandaag 22/10 

20 oktober

Met regelmaat maken we een  ritje buiten en Ziggy laat zien dat ze het zeker leuk vindt zo samen lekker even op pad. Ik ben ook een keer het achterland hier ingereden. Nu aardappelen zijn gerooid kan ik een heel eind weg rijden.  Leuk.  Het opzadelen en opstappen blijf ik met heel veel rust en liefde doen. Ik accepteer dat het tijd nodig heeft voor ze volledig begrijpt dat er niks vervelends meer gebeurt.  Als ik zit gaan de oortjes meteen naar voor en is ze blij. Heerlijk, wat een schat.  Ziggy is wat flegmatiek, heeft geen haast. Ideaal voor een paard waar je lekker mee naar buiten gaat.  Ik neem een kort zweepje mee om mijn hulpen soms met alleen aanraking iets te ondersteunen. Onze eerste grote trekker met maiswagen kwamen we tegen en een vrachtwagen. Geen enkel probleem

Wat ik ervaar is dat Ziggy een manier van bewegen heeft ontwikkeld waarvan ik mij afvraag of ik dat geweld aan moet doen door intense pogingen te gaan ondernemen er grote verandering in aan te gaan brengen. Ze is 18 en heeft een mooi soepel lijf waar geen noemenswaardige blokkades in waren te bespeuren.  Haar hals is stijf, waarschijnlijk is daar wel wat artrose in aanwezig schreef ik al eerder.  Daarom is het wel belangrijk om haar voor lekker los te houden zodat ze haar nek/hals lekker vóór zich kan houden en niet tegengewerkt wordt door strakke teugelwerking.  Want dan wordt ze natuurlijk scheef.  Sowieso werd ze, en wordt ze nu ook bitloos gereden. Ze beweegt  gemakkelijk zolang het binnen haar tempo blijft, en ik merk buiten dat ze heel graag stukken in een heel klein sukkeldrafje loopt. Hoofd en hals daarbij ontspannen naar voor.  De ideale houding voor haar om zich recht te bewegen. En het zit ook nog heerlijk.  Zo belast ze haar lijf op een prima manier en in deze ontspanning met die mooie rechte hals en vallende hoofd loopt ze ook netjes recht.  De osteopaat heeft duidelijk verbetering gegeven als ik hoor dat Ziggy voorheen met draf haar oren niet lekker los liet. Stappend is ze geneigd haar hals wat naar links te dragen, als ik geen teugeldruk laat voelen, voelt haar lijf daarbij inmiddels wel recht aan.  Dat is prima.  (2/11 Gaandeweg is ze toch een stuk rechter geworden, als ze goed voorwaarts stapt of heel rustig draaft voelt ze mooi recht)

Op buitenrit was een klein kereltje erg onder de indruk van dit Sinterklaaspaard en wilde zo graag aaien. Op de arm van mama vond Ziggy dat fijn.  Haar reactie op het kleine kereltje was lief. Fijn te merken omdat ik wat terughoudend ben met kinderen vanwege haar manegeverleden.  (2/11 Ook later ben ik nog enkele keren jonge kinderen tegen gekomen die vroegen of ze mochten aaien. Dat onderging ze probleemloos en vriendelijk)

Op de video hieronder een stukje in het achterland  waarop de manier van dragen in stap van haar hals; iets naar links dus, goed is te zien. 

9 oktober 

Zondag, prachtig weer voor een buitenrit. Ziggy geeft me het gevoel dat ze er aan toe is, dat ze er zin in heeft. Dus dan gaan we.  Eerst lekker een poos op de wei vanmorgen, en vanmiddag heb ik haar opgezadeld. Weer met veel gevoel en zachtheid en warempel ze reageerde  minder afwijzend. Superfijn!  Ook het opstappen ging vriendelijker, ze was wat toegankelijker. Ze begint de liefdevolle aandacht aan te nemen. Alsof ze gaat geloven dat ze echt gezien wordt en waardevol gevonden wordt. Zeker was dat ook bij Elsemieke, de vorige eigenaar maar het leek niet echt door te komen of bevestigd te raken.  Elsemieke twijfelde of ze misschien niet helemaal matchte met Ziggy.  Het kan maar zo. Ik ben nu helemaal gelukkig dat ze zich lijkt te gaan openen.  Ik moet er wel bij vertellen dat ik het ondersteun met wat alternatieve middelen die helpen een nieuwe start te maken en trauma los te laten. 

De rit buiten was fijn. Lekker stappen,  stukje draven.  Een zwerm motoren, auto's. Ziggy wordt er niet anders van. Iets vreemds aan de kant van de weg kan ze naar kijken, maar dat is het.   Heerlijk om met haar buiten te rijden.  Ik schreef al eerder dat ze een hartendief is. En dat is ze. Wat een heerlijk lief dier!

Hieronder een klein stukje video dat ik met de telefoon al rijdend maakte. 

4 oktober

Mijn nieuwe kopijzer is binnen en ik heb het meteen in het zadel gemonteerd.  Vanmiddag heb ik het zadel opgelegd om te passen. En jawel, het ligt echt perfect.  Ik had me al voorbereid om misschien wat zadel- of singelnijd. Op maneges wordt door beginnelingen niet altijd met evenveel tact en gevoel aangesingeld.  Ook bij de leiding die routinematig paarden opzadelen, kan er wel eens wat minder gevoelig worden gewerkt.  En inderdaad, Ziggy heeft daar zonder enige twijfel mee te maken gehad want ze is inderdaad wat bozig met aansingelen. Alle begrip meisje, ik doe het zachtjes en snap je helemaal. 

Ik heb haar even laten stappen en draven in de longeerbak om dit nieuwe zadel te laten voelen en toen een paar rondjes in de rijbak gestapt om het gevoel te ervaren dat ze geeft.  Ook hier met opstappen was ze wat bozig met de oortjes en heb ik alleen maar alle begrip getoond en ben er heel zacht en vriendelijk mee omgegaan. Beloond dat ze zo mooi bleef staan en zo netjes haar rondjes stapte.  Ze voelt in haar lijf wat rechtsgebogen en de hals draagt ze graag een beetje naar links. Als ze lekker doorstapt houdt ze de hals mooi recht.  Ziggy laat zich heel gemakkelijk sturen en stopt netjes  op "hooo" . Buiten later mooi op twee teugels gaan rijden.  Daar zal ze zeker baat bij hebben.  Na een paar rondjes in de bak gestapt te hebben, hebben we heerlijk aan de hand nog een wandeling buiten gemaakt. De straat op.  Vrolijk de oortjes erop en heerlijk naast me mee wandelen. Leuk om te doen.  Ik wilde zelf ervaren hoe haar gedrag is buiten voor ik ga rijden en dat gedrag was perfect. 

In de omgang laat ze het afstandelijke al heel mooi los en kan en durft te genieten van gekriebel op hals en schouder. Ook op haar voorhoofd laat ze zich kriebelen. Ik zie haar blik al wat verzachten en openen. Prachtig om te zien.  Ik geef haar veel aandacht, loop er vaak heen om een aai te geven en gaandeweg gaat ze dat steeds meer waarderen.  "je wordt echt gezien" is het gevoel dat ik wil overbrengen. Zo belangrijk voor haar.

Hieronder een foto van Ziggy in de longeerbak met het zadel. Even voelen voor haar.

2 oktober

De osteopaat was inmiddels bij Ziggy en heeft haar lijf heerlijk los gemaakt. Van ernstige blokkades was absoluut geen sprake en het was  een fijne massage van rug en schouders.  De strakheid die ik in de beweging zag blijkt veel meer in hals/nek dan in lijf te zitten. Het lijf was zó los gewerkt door de osteopaat. Maar de nek is een ander verhaal. Daar wilde ze niet aankomen omdat er zeker wat artrose zal zitten.  Het beperkt haar niet met buiten rijden maar rondjes lopen in de rijbak is het niet voor haar. Wat nog wel verholpen is,  is een blokkade boven op het hoofd bij de atlas wat veroorzaakte dat ze haar hoofd niet lekker kon laten vallen als er ook maar iets teugeldruk aan het hoofd wordt gegeven. 

Voor mij was al wel duidelijk dat er met Ziggy, ook al door haar manegeverleden, niet meer in de bak moet worden gereden. Dat is nu wel bevestigd.  Alle wendingen die rijden in de bak vereist, zijn voor haar stijve nek gewoon niet fijn en daarbij natuurlijk elke keer weer de associatie met haar manegeverleden.  Buiten, wat weinig buiging vraagt en waarbij het hoofd met rust wordt gelaten is heel goed te doen.  Het is ook wat meest werd gedaan en waar ze zich goed bij voelde. 

Gelukkig is Ziggy goed verkeersmak en kan ze alleen en met meerdere naar buiten.  Ik was van plan Ziggy een poos op het land te zetten om spanningen en verleden los te laten maar nu blijkt dat ze juist om aandacht staat te springen, heb ik dat idee maar laten varen. Ze geeft duidelijk aan graag bezig te zijn. 

In de omgang is er een kleine correctie gaande die ik dagelijks nog  bevestig.  Ziggy heeft een moment net even met haar oren licht in de nek een  schijnbeweging gemaakt om naar me te happen.  Eén keer en de vorige eigenaar herkent zich in dit gedrag waaruit ik dus mag concluderen dat ze het vaker deed en een soort van bij haar hoorde.  Aanvaardbaar gedrag voor een ex manegepaard.  Maar het krijgt wel  mijn aandacht om het op te laten houden. Die ene keer de tweede dag dat ze er was, was ook meteen de laatste keer dat het gebeurde. Want natuurlijk is dat iets wat ik in de kiem smoor. Een kleine korte afstraffing; pás op! met de hand omhoog,  en meteen beloning; goed zo meid, als de oren weer ontspannen, is voldoende om het te corrigeren. Verder in de omgang mijn gang gaan, leider zijn en vertrouwen geven. Je kúnt me vertrouwen, ik vraag niks geks, doe niks raars, ben heel voorspelbaar en spreek duidelijke taal voor je lieve Ziggy.  En dat alles werkt perfect. Geen pogingen om te happen zijn er nog voorgekomen. 

Bijna dagelijks werk ik een poosje met haar in de longeerbak, lekkere poetsbeurt natuurlijk vooraf. En het lijkt warempel of ik al iets in haar lijf zie veranderen.  Natuurlijk pas ik de manier waarop ik haar begeleid in de longeerbak aan haar lijf aan.  ik vraag bij haar geen lengtebuiging van voor tot achter maar ontzie haar nek. Die houdt ze recht en dat is prima. Binnenkort ga ik rijden, natuurlijk buiten.  Het nieuwe en bredere kopijzer dat ik nodig heb voor mijn brede boom zadel is besteld en komt eraan.  Het is super belangrijk zoals altijd dat het zadel perfect zal passen en daar mankeert nu heel iets aan.  

Momenteel heb ik vier merries en moet soms erg lachen om die meiden. Ze zijn allemaal nog geen echte vriendinnen en het orenspel als ze bij elkaar in de buurt komen spreekt boekdelen. Wel weer mooi dat ze naast elkaar rustig in de schuilstallen staan te eten en buiten op paddock heerlijk op rust naast elkaar. Wie weet ontstaan er toch nog vriendschappen. 

Hieronder Ziggy lekker op de wei  2/10  genieten van haar zondagsrust, en een korte video van het "orenspel"

24 september

Daar is ze dan: Ziggy. Wat een leuk dier, rustig, toegankelijk en het ideale gezins- en buitenrij paard.  Ziggy heeft een aantal jaar manegeverleden,  maar was voor ze hier is gekomen een aantal jaar in particuliere handen. In de liefdevolle handen van deze dame is ze heerlijk  bijgekomen en heeft ze haar levensvreugde zeker weer gevonden.  Als ik haar ogen bekijk zie ik nu wat terughoudendheid. Niet helemaal klaar voor verbinding. Dat is niet gek want persoonlijke omstandigheden maken dat er al een poos weinig tijd en ruimte was voor de omgang met Ziggy. 

Ziggy is scheef en veel te vet. Door verblijf samen met een aantal paarden, onbeperkt voer en nagenoeg geen beweging vliegen de kilo's er logischerwijs aan.  Daar gaat verandering in komen nu.  Rustig de beweging weer opbouwen en daar zijn we meteen mee begonnen vandaag. Ze lijkt door de ruwe beharing dit jaar cushing te hebben ontwikkeld.  De medische commercie is de laatste jaren op deze aandoening gesprongen met adviezen voor medicatie,  ik sta daar absoluut niet achter.  Mijn persoonlijke ervaring is niets dienaangaande  te doen, het paard niet overvragen en haar in de waarde laten. Alternatief ben ik wel bezig.   Het  paard dat ik hier ooit in pension had met cushing overleed op de leeftijd van 27 jaar.  Dat geeft de burger moed. Een heel klein en nauwelijks zichtbaar waasje in de hoek van haar rechter oog is onderzocht en daar lijkt een melanoompje te zitten. Dit is al jaren een stabiele situatie. 

Kortom, een ontzettend lief, mensgericht en keurig opgevoed paard waar nog lang heel veel plezier aan beleefd kan worden.  Maar eerst hier bezig om haar een zo goed mogelijk doorstart te geven.  Leuk, ik ben nu al aan haar verknocht.  Ziggy is een beetje een hartenbreker hoor.

Vandaag in de longeerbak lekker de reis uit haar lijf stappen en beetje rustig draven. Iets weke koten vallen me op, verder goede ontspanning, ze laat haar hoofd lekker vallen.  Maar geen buigzaamheid in de rug, en de schouders zijn ook wat beperkt in de voorwaartse beweging. Daar is wel wat nodig om dat weer soepel te krijgen. Woensdag komt de osteopaat, wat zal ze het heerlijk vinden.  

Op de foto's zie je hoe ze gezellig aan komt stappen als ik het signaal geef dat ze dat mag doen, de iets weke koten en lekker een ontspannen drafje.