Sultan

22 december

En dan eindelijk vandaag weer naar huis, samen met nieuwe verworven vriendin Candy. Dankjewel Sultan, het was fijn met je en wat ontzettend mooi dat ik je pijnvrij terug kan brengen naar huis! 

Hieronder met nieuwe vriendin Candy net thuis aangekomen en heerlijk samen aan het eten.

.

 7 december

Blij was ik toen ik hoorde dat voor Sultan geen nieuwe plek moet worden gezocht maar dat hij terug gaat naar zijn vertrouwde thuis als gezelschap voor het nieuwe rijpaard dat wordt aangeschaft. 

Dat maakt voor mij het werk met Sultan nog leuker omdat het nu puur gericht met zijn op deze mensen en hun wensen. Stapsgewijs en spelenderwijs ben ik bezig met vertrouwen, ik schreef het al eerder. Hieronder vind je een ingesproken video hoe ik omga met de onzekerheid en angst die in hem leeft voor  het rijden. Hij geeft steeds rustiger en met steeds meer zelfvertrouwen zijn grenzen en wensen aan.

.

9 november

Sultan is weer aan het werk. Na een poosje waarin hij wat vermoeid leek en ik zijn werk wat terug heb geschroefd en later door een blessure van mijzelf zijn we weer bezig gegaan. 

Eerst een paar dagen in de longeerbak langzaam aan weer opstarten. Met de kennis die ik nu heb over Sultan, weet ik dat ik daarin moet matigen. Hij heeft er plezier in, geeft zich helemaal maar intensieve training in de longeerbak is te zwaar voor Sultan. 

Ik had geen voldoening nog over de mate waarin Sultan zijn trauma's los heeft gelaten. Dat speelde regelmatig door mijn hoofd. Daar wilde ik nog wat mee.  Het moest zo zijn dat ik daarover in gesprek kwam met een van de behandelaars waar ik mee werk en een goed advies kreeg voor wat betreft een middel dat ik hem nog een poos kan gaan geven.   Fijn, ik had meteen ook weer een helder beeld over hoe ik met hem verder kon gaan in het werk om hem te helpen blijer en meer geaard te worden en meer in verbinding te kunnen en durven gaan.

Ik werk nu met zadel op, het gevoel van zadel koppel ik zo los van rijden en elke associatie die daaraan vastzit bij Sultan. Rijden wordt pas veel later op een andere manier weer langzaam geïntroduceerd. 

Vandaag heb ik met Sultan een poos in de rijbak gewerkt aan het opbouwen van vertrouwen, het loslaten van angst en het vergroten van respect. Ik was heel blij met hoe het ging. Vandaag was voor mij de start naar beter loslaten van wat hem ook maar nog plaagt aan triggers, onrust en angst.  De verbinding aangaan, ieder paard doet het met me. Met Sultan was dit een mooie sessie waarop prachtige momenten van verbinding voelbaar waren.

Hieronder de (bijna) complete sessie van vanmiddag en daaronder een heel aantal foto's van werk in de longeerbak inclusief een heerlijk speels moment.

8 oktober

En dan wel een keer met de camera langs de kant. Een mooie sessie waarbij Sultan zijn toegankelijkheid laat zien en zijn werklust. Hij kan schakelen en is in staat tot lengtebuiging. Wat een vooruitgang!  Een heerlijk dier om mee te werken.

Hieronder de beelden van enkele dagen geleden. 

30 sept.

Helemaal blij vandaag met Sultan.  We werken fijn samen. Altijd even wat onrustig als we beginnen maar steeds sneller staat hij aan mijn hulpen in het vrije werk. De draf is er al even wat meer in opgenomen en ook vandaag eerst een poos stappen en dan een rustig drafje.  Het ging zo fijn en hij liet zijn lijf zo lekker los dat ik probeerde er een schakeling in te maken en wauw!  Daar ging Sultan. Hij maakte zijn hals lang, liet hem prachtig vallen en gíng.  Halve/ driekwart baan rond en weer naar de langzame arbeidsdraf en dat herhaalde zich zo een aantal keer op beide handen. Ik was helemaal blij. Dit is een geweldige mooie oefening in bekken kantelen, achter ondertreden, voor loslaten en rugspieren ontwikkelen.  Struikelen heeft hij niet gedaan, dat doet hij ook al even niet meer. Alles bij elkaar een hele mooie sessie die echt wat betekende voor zijn lijf. 

Gauw eens precies zo op herhaling en dan de camera erbij. 

 21 sept.

De osteopaat is geweest en heeft haar werk goed kunnen doen.  Ze kon verder gaan waar ze gebleven was, er was geen terugval of verdere verstijving ontstaan. Perfect uitgangspunt voor haar om er weer voor te gaan. Sultan stond erbij als bij de vorige behandeling en genoot ervan.  Mooi om te zien weer!

De drie wervels kon ze goed vrij maken, ook de borst en achter.  Ze deed zijdelings nog een aantal buigoefeningen voor de rug.  Alles samen maakte dat Sultan na deze behandeling op twee hoefslagen liep. En niet meer zoals op de beelden hier iets verder naar beneden  "uitleg werk aan losse lijn", met het binnen achterbeen kruisend onder zijn strakke lichaam op de hoefslag van het buiten voorbeen.  Fantastisch resultaat. Het betekent dat hij zijn lijf werkelijk meteen anders kan gebruiken en dat hij de wendingen maakt met een lichte lengtebuiging en met gebruik van achterbenen. Hij wurmt zich niet meer vol op de schouders hangend als het ware door iedere wending heen om aan vaste spieren te ontkomen en deze dientengevolge nog vaster te zetten.

De afgelopen dagen heb ik hem steeds een poos weer laten stappen om hem aan zijn lijf zoals het nu voelt, te laten wennen. Ook weer los in de longeerbak waar Sultan gelukkig veel meer rust heeft gevonden en ik hem in stap kan houden en ook al wat kan bewerken om rechtgerichtheid te bewerkstelligen.  Kleine stukjes draf, zomaar enkele rondjes en ik ben heel blij!  De stap is mooi, de passen van de achterbenen zijn gelijk en hij loopt ontspannen, vaak briesen en gewoon lekker gaan. Heerlijk.   In draf is hij kort van beweging maar wél gelijkmatig. Hij is niet kreupel. Wel verstapt hij zich met enige regelmaat, dan een keer voor, dan weer eens achter. Hij moet duidelijk wennen en de spieren die zolang zo beperkt zijn gebruikt hebben tijd nodig wat aan te sterken. Logisch. Heel rustig aan ben ik daar mee bezig.  De alternatieve ondersteuning is nu nog de kuur D en hij snoept het weg. Teken dat het inderdaad nog nodig is.

Voor wat betreft gebruiksdoel van dit super sociale en oh zo lieve dier blijf ik exact bij mijn gedachte zo ik die eerder schreef.  Waar hij ook terecht komt, de eigenaar zal er een vriend voor het leven aan hebben. Zoals bij alle paarden waar "iets" mee is en die zich geholpen en begrepen voelen, straalt Sultan ook weer intense dankbaarheid uit. Een kroon op het werk. 

17 september

Hieronder een video met ingesproken uitleg over het werk aan een losse lijn. 

 12 sept

Ik werk met Sultan gericht naar de behandeling van de osteopaat vrijdag. Ontspannen! Spieren loslaten zo goed als maar mogelijk is, is het doel deze week. Warm maken van de rug d.m.v. een energiebehandeling dagelijks. Dan  oefeningen aan de lijn waarbij hij alleen mag stappen.  Kleine volte, grotere volte, recht lijntje. Sultan begreep de bedoeling al snel. Mijn hand en lichaamstaal volgen zoals met het rijden ook de bedoeling is.  Ik deed deze  oefening bewust deze eerste keer in de wei tussen zijn maatjes die in de aangrenzende weilanden liepen.  

Zo werk ik hem zo ontspannen als het maar zijn kan naar de behandeling van vrijdag toe waar drie vast zittende wervels zullen worden losgemaakt. Wat zal dat een opluchting zijn voor hem!

In de video hieronder de eerste dag dat ik deze oefening met hem deed afgelopen zondag. Keurig. Hij leert snel en is heel meewerkend. 

 9 sept

Een factor die ik tot nu altijd onbesproken liet was mijn eigen energetische input in het herstel van mijn paarden. De alternatieve ondersteuning die ze krijgen en de energiebehandelingen die ze ondergaan en daarnaast, last but not least, het paard laten zijn, en dat in alles laten doorschijnen.  Hij moet voelen dat "het goed is".  Door zo de druk in omgang en in wat voor behandelingen dan ook volkomen weg te nemen, komt er ruimte voor dat wat ontstaan wil. Alles is goed zoals het op dit moment is en de volgende stap dient zich steeds aan op het juiste moment. 

Zoals ik al schreef is het creëren van de optimale omstandigheden van wezenlijk belang in het herstel van traumapaarden. Of het nu lichamelijk of geestelijk is. Ik kan voorgaande aanvullen met:  kijken naar het paard en zien,  luisteren naar het paard en horen,  bewust zijn van eigen geprojecteerde menselijke emoties en die loskoppelen, objectieve waarneming en volkomen acceptatie. 

En dan volgen alle stappen als vanzelf en leggen we de weg open in een flow van liefde naar dat wat het optimaal kan zijn. 

Sultan krijgt als ondersteuning detoxico om de losgekomen afvalstroom na de osteopaat goed los te kunnen laten en hij krijgt een kuur hoge dosering (4000 IU) vitamine D.  Voor lucht in spieren en botten.  Samen met een dagelijkse liefdevolle energetische boost mag hij laten gebeuren wat er in zijn lijf hierdoor allemaal gebeuren kan. 

Hieronder een paar foto's van deze ochtend. Dit is wat ontstaat, een paard dat op me toe komt lopen met een mooie ontspannen blik in zijn ogen. Blij paard

8 sept.

Een spannende dag vandaag zoals altijd als ik van een paard röntgenfoto's laat maken. De verwachtingen waren zeker vanwege zijn klachten twijfelachtig en met  50/50 voor wat betreft kissing spines voelde het voor mij alsof ik wellicht zelfs nog te optimistisch was. Maar ook zat in mijn achterhoofd de zin die ik dag één schreef: Een vaste rug kán in het meest gunstige geval de grondslag zijn van al deze problemen. Met dit heen en weer gaan van mijn gevoel tussen hoop en vrees ging ik naar de kliniek. 

Voorbeeldige Sultan liet zich weer netjes laden en de reis ging ontspannen. Ik voel hem niet op de trailer. Keurig. Registratie bij de balie; papierwerk dat er even bij hoort en dan zijn we zo aan de beurt. Rustig uit de trailer en naar binnen waar hij netjes samen met me wacht op het prikje om hem een licht roesje te geven. Dat gebeurt altijd om de foto's helemaal veilig voor mens en apparatuur te kunnen maken. 

En dan neem ik met de dierenarts alle foto's door en zie het meteen. Alle rugfoto's zijn perfect! Geweldig, want daar lag mijn zorg. De hals laat één lichte artroseplek zien haast helemaal onderaan. Het skelet, zo vertelt de dierenarts me, geeft zeker geen beeld dat past bij de problemen die ik omschrijf. Mooi zo!!

De ideale situatie die ik schetste in mijn verslag van gisteren komt dichter bij. Met een los lijf dat pijnvrij is Sultan de ideale omstandigheden bieden, moet hem vooruit helpen!  Als ik de 3 vaste wervels waar de osteopaat extra voorzichtig mee was vanwege mogelijke kissing spines, goed los kan laten maken heb ik een situatie gecreëerd van waaruit de opbouw kan beginnen. Top. 

Uiteindelijk een dag met een gouden randje.

Hieronder een korte video van de aankomst in de kliniek en 2 foto's in de wachtruimte. 

en de hele serie röntgenbeelden. 

 6 sept.

Daar was de osteopaat.  Alles wat ik dacht en zag werd bevestigd en helaas nog meer.  De osteopaat heeft ook haar bedenkingen bij de hals.  De atlas was me bekend maar halverwege de hals vond zij  een plek waar ze letterlijk een vraagteken bij zet op haar rapport.  Na overleg met de eigenaar is besloten om niet alleen de rug maar ook het gebied rond de atlas en de hals op foto te zetten.  Verder heeft ze Sultan heerlijk behandeld en al een heel stuk van zijn strakheid en pijnen verlost. Hij genoot er zichtbaar van. Geweldig om te zien. Zelfs een bries van opluchting liet hij horen. 

Een carrière als rijpaard lijkt zeker niet de weg voor hem waren we het over eens.  Zijn lijf werkt hem te veel tegen om daar plezier uit te kunnen halen. Klopt en ik laat me een moment meenemen in de verstandelijke overwegingen van de osteopaat. Technisch gezien sta ik achter haar maar mijn overtuiging is, dat wanneer de omstandigheden optimaal zijn, er wonderen gebeuren kunnen en er altijd mogelijkheden zijn. 

De hulp die nodig is om van dit enorm toegankelijke en lieve dier wel een rijpaard te maken is  specialistisch en vraagt veel kennis en inzicht.  Het mag niet van een recreatief berijder verwacht  worden dat ze dit "eventjes" doet. Maar omdat ik altijd denk in mogelijkheden en niet in onmogelijkheden is het toekomstperspectief voor Sultan wat mij betreft prachtig. Hoe mooi kan het zijn om in het vrije werk met hem te "spelen", grondwerk, vrijheidsdressuur, wandelingen door het bos en wie weet na lange tijd, als het vertrouwen daar is en de pijn helemaal weg, eens los een stukje op zijn rug.  Als er enkel met gevoel met hem wordt omgegaan en er wordt niets geforceerd, kan de ontwikkeling wonderlijk verlopen.  Ieder levend wezen heeft een ongekend zelfherstellend vermogen, waarmee ik nu specifiek bedoel dat Sultan kan leren voelen en ervaren dat hij zijn losse lijf los kan houden.  Alleen de ideale omstandigheden zijn nodig om dit de ruimte te geven. Als Sultan hier de komende tijd kennis maakt met zijn lossere lijf en ik geef hem de ruimte dat goed te ontdekken en niet in oude bewegingspatronen te vallen, ligt er een solide basis voor een mooie toekomst.  Sultan verbindt zich, een betere vriend is niet denkbaar.  Hoe mooi zou het zijn bijvoorbeeld als gezelschapspaard bij een ander paard, want wat is hij super sociaal, en ook dat er dan eens wat leuks met hem wordt gedaan, of als therapiepaard, want wat is hij toegankelijk!

Hieronder het verslag van de osteopaat en een filmpje van de behandeling. 

3 september

Sultan, op onderzoek uit in de longeerbak vandaag. De videobeelden die ik eerder al kreeg gaven me  een redelijk duidelijk beeld. Mijn conclusie was dat er fikse pijnklachten zijn die hem plagen en dat omschreef ik als volgt: Allereerst zie ik inderdaad de gevoeligheid. Daarnaast stralen zijn ogen zachtheid uit maar vooral een triestheid van (langdurig) onbegrepen zijn. De kuilen boven zijn ogen zijn tekenen van eenzaamheid/onbegrepen zijn/ pijn/ stress.  Als ik dan de rijbeelden bekijk snap ik dat volkomen. De beelden tonen me een paard met een fikse beperking in de achterhand. Vooral met het rechter achterbeen heeft hij grote moeite om het voorwaarts te bewegen en ook links is de pas  beperkt. Hij laat zijn rug doorhangen, verstrakt erin en is niet in staat zijn bekken te kantelen. De gehele achterhand is bloot en onbespierd.  Het ruggebied van schoft tot aan de staart is strak, pijnlijk en gespannen. Zijn onderhals is zwaar en gespannen, zijn schouders strak (links meer dan rechts). De atlas lijkt onder spanning te staan.

En dan vandaag en gisteren in de longeerbak ga ik op onderzoek uit wat hij allemaal laat zien in de vrije beweging en ga ik zijn lijf af op gevoeligheden. 

Hij is gevoelig op het  borstbeen, de schouders, de atlas en bovenste nekwervels, lendenen, natuurlijk de rug en banden, zijn kaken zijn strak gespannen en hij is erg scheef.

Sultan kan geen lengtebuiging maken omdat zijn rug vast zit.  Omdat hij daardoor extra op de voorhand hangt is de schouderbeweging wat verkort. 

Zijn rechter achterbeen  komt niet mee en de coördinatie van beide achterbenen is slecht.

Hij reageert wat geprikkeld als hij zo los aan het werk is en kan zich moeilijk ontspannen wat erop wijst dat hij nu ook onbelast ongenoegen ervaart in zijn lijf.

Ik laat hem de komende dagen met rust en wacht de resultaten van de behandeling door de osteopaat maandag af.

Een vaste rug kán in het meest gunstige geval de grondslag zijn van al deze problemen. Alles wat ik zie kán gevolg zijn van compensatie gedrag door de manier waarop er met druk is gereden in het verleden met rugproblemen die niet zijn onderkend. Maar dan zie ik het erg positief en ik twijfel sterk of het reëel is.

Hieronder ene korte impressie van twee sessies in de longeerbak met Sultan.