Noodopvang van Uptimes en Caprice

 10 november

Zowel Caprice als Up hebben weer een blijvende plek gevonden. Allebei fijn opgeknapt en tot rust gekomen waarbij ik het ook fantastisch vind dat ik Caprice van zijn pijnklachten heb kunnen afhelpen.

Up krijgt het met name goud bij Karin met een heel lief ponyvriendje waar ze meteen dikke maatjes mee is.

Lieve dieren, het ga jullie goed

27 oktober

Caprice

Een spannende week achter de rug. Dinsdag zijn er rugfoto's gemaakt van Caprice en gelukkig was daaraan niks bijzonders te zien. Caprice heeft een goede en gezonde rug. Maar daarmee is het probleem dat hij fikse rugpijnklachten heeft natuurlijk niet opgelost. De aanbeveling van de dierenarts was om een chiropractor in te schakelen. 

En die was er ook afgelopen week. door  zijn onderzoek lijkt de kern van het probleem te zijn gevonden. 2 wervels gaven de de klachten aldus de chiropractor en hij heeft Caprice een behandeling gegeven die dit probleem op moet lossen. Misschien dat een tweede behandeling over een paar weken nog nodig zal zijn omdat de klachten, aldus de chiropractor,  al zeer langdurig aanwezig zijn. Maar of dat nodig zal zijn zal de toekomst leren. 

Caprice had een negatieve uitstraling;  Hij lijkt boos, naar en ongelukkig. Onbegrepen en alsof hij zich onveiligvoelt. Onweerlegbaar, in lichaamshouding, oogopslag en in zijn interactie met mij. De interactie riep grote vraagtekens op. Dat dit beeld zonder dat ik er iets over had verteld, werd benoemd door de chiropractor met de uitspraak:  dit dier is geslagen,  vond ik schokkend. Begrijpelijk dat hij ook naar Up zo chagrijnig was.  Hoe kan het anders met altijd pijn, daar wordt niemand vrolijk van. De twee kunnen, aldus de eigenaar, namelijk niet samen staan.  Hij stond daarom de eerste week alleen.  Veiligheid voor hemzelf en Up voor alles natuurlijk. Dat hij er tussen zijn oortjes zo aan toe is, is niet vreemd. Zijn eigenaar had  door uitermate extreme persoonlijke omstandigheden al haar energie nodig zelf overeind te blijven. Dat was op zich al een immense opgave.

Gelukkig lijkt er deze week een basis te zijn gelegd voor een goede herstart. In de breedste zin van het woord.  En prachtig dan ook te merken dat hulp, wezenlijke aandacht, inzicht , begrip en liefde voor het dier, al zo snel een ander gevoel geeft. Caprice zoekt veel meer toenadering en de oogopslag wordt zachter.  Het valt sterk op.  

Ik ben begonnen met longeerwerk. Rustig aan, wel goed van achter naar voor, actief in alle drie de gangen. De eerste keer een korte explosie met wat bokken en sprongetjes  maar het viel me eigenlijk nogal mee. Hij kent geen contact in het werk, is wel stemcommando's gewend. Het reageren op lichaamstaal zal hij heel snel weer oppakken. Het is immers zijn eigen taal die hij dan spreken kan en naar kan luisteren. De tweede keer was duidelijk te zien dat hij genoot van de beweging en vooral van de aandacht. Heerlijk briesend in de rondte én al meer contact.  Er is nog niet veel lengtebuiging mogelijk  maar aan het eind van de sessie kwam er werkelijk in stap al een stukje buiging. Immers, de pijn is weg en die beperking is opgelost. Nu is het weer een kwestie van durven voor hem, ervaren dat het geen last geeft en spieren weer soepel maken.  Goed rechtrichtwerk zal zeker resultaat gaan geven.  

En!! Hij staat inmiddels samen met Up. De chagrijnigheid is verdwenen en ze doen het fantastisch samen.  Caprice is de baas van de twee en met voeren op de paddock is dat te zien. Daar eten ze goed samen, Caprice laat Up er netjes maar stuurt haar soms even opzij. Op het land lopen ze geregeld zij aan zij.  Hij maakt een heel tevreden indruk inmiddels, een rustige lieve oogopslag. Hij is weer toegankelijk en open.  Al weer bijna zoals ik hem ken de periode in 2013 toen ik hem kocht van Lammie.  2 Weken heeft het geduurd, maar wat een uitgangspunt heb ik bereikt met hem om de training weer heerlijk verder op te pakken. Zijn dankbaarheid daarbij te ervaren is geweldig! 

UP

Ook heeft de chiropractor Up na gekeken. Behoudens vastzittende spieren in de rug door veel te lang op stal staan en een blokkade in de nek van "op de kop" lopen, was er met haar gelukkig niets bijzonders aan de hand.  Dat zijn ook zaken die goed zijn te verhelpen.  Up is vrolijk, enorm mensgericht en een blij paard. Een allemansvriend, een familiepaard. Ze geniet van haar vrijheid hier. 24/7 buiten, lekker in de schuilstal als ze dat wil.  Een poos in de wei iedere dag en verder naast Roos op de ruime paddock waar ze speels en vrolijk is.  Ze volgt me als ik in de buurt ben, komt een aai en knuffel halen. Geweldig!

En ook zij aan het werk. Aan de longe en ook al een keer onder het zadel. Een vriendin van me leek het heerlijk om haar te rijden. Ze is thuis in de rijtechniek van Antoine de Both dus dan is het voor mij  acceptabel haar dit te laten doen. Up deed het geweldig. Er was al minstens een half jaar niet op haar gereden maar het was opstappen en wegrijden. Na het longeren en dan zomaar een kwartiertje. Een poos stappen en even een drafje. Aan een lange teugel.  Zo mooi om te zien dat zonder enige druk ze de hand al wat opzocht.  Het was duidelijk dat ze terug is gewerkt, ze had de neiging op de rem te lopen.  Maar ze kwam prachtig los en ging heerlijk bewegen. Ook in het longeren maakt ze al wat lengte. Wat een leuk dier om mee te werken. Ontzettend koel in het hoofd ook. Tractoren met zware aanhangers vol aardappelen denderen voorbij en ze verblikt of verbloost niet. Super!

Hieronder een serie foto's van zowel Up als Caprice.  ( 3 witte voetjes is Caprice, geen wit aan de benen is Up)

Ik vind het mooi om te zien hoe zichtbaar is op een aantal van deze foto's hoe de lengtebuiging langzaam tot stand komt.

Ook vind ik de foto van Caprice zijn hoofd die ik in de wei maakte prachtig. Zoveel vertrouwen en dankbaarheid in zijn uitstraling als hij op me toe komt lopen in de wei, beetje vragend nog maar zo mooi.

En voor het leuke nog een paar foto's van Caprice in 2013 toen mijn dochter met een bevriend fotograaf een glamour-fotoshoot maakte samen met hem.

Noodopvang, altijd  dankbaar werk om mee bezig te zijn. Ik hoop voor deze beide schatten dat het weer gaat lukken.  Beide foto's hieronder op de dag van aankomst.